Cztery podstawy skutecznej mediacji
Osoby biorące udział w mediacji reprezentują swoje interesy w sposób autonomiczny i dobrowolny. Darzą się nawzajem szacunkiem i uznają różnice między sobą. Informacje, jakich udziela się w mediacji, powinny być w miarę mozliwości kompletne.
Osoby biorące udział w mediacji mają obowiązek zachowania tajemnicy. Mediator zobowiązuje się do neutralności i równego traktowania wszystkich stron. Jego zadaniem jest ustalenie stanowisk stron biorących udział w mediacji i popieranie pojednawczego rozwiązania. Jest ono wypracowywane wyłącznie przez samych rodziców.
Mediacja jest działaniem pozasądowym i zakłada, że w jej czasie postępowanie sądowe zostanie zawieszone lub nie będzie podejmowane. Sprawy poruszane podczas mediacji są materiałem tylko i wyłącznie do wewnętrznych rozmów, a mediator nie może być powołany jako biegły lub świadek w ewentualnym postępowaniu sądowym.
- Dobrowolność
Dobrowolność oznacza swobodę uczestnictwa w mediacji i zawarcia porozumienia. Strony konfliktu nie są zmuszane do podjęcia mediacji lub do osiągnięcia porozumienia ani przez mediatorów, ani przez sąd lub osoby postronne. Także po rozpoczęciu mediacji każda ze stron może się z niej w każdej chwili wycofać. Wywieranie nacisku na strony, aby podjęły mediację wbrew swej woli, nie daje efektów, a może wręcz doprowadzić do eskalacji konfliktu. Dobrowolność uczestnictwa nie jest jednak równoznaczna z całkowitą nieobecnością presji, która ma nakłonić strony do próby rozwiązania sporu na drodze mediacji.
- Poufność
Mediacja ma charakter poufny. Jej efekty i przebieg objęte są tajemnicą. Mediatorzy gwarantują swoim klientom, że nie ujawnią nikomu żadnych informacji, jakie uzyskają podczas prowadzenia mediacji.
- Bezstronność
Mediatorzy nie opowiadają się za żadną ze stron i w równym stopniu angażują się w pomoc dla każdej z nich.
- Neutralność
Mediatorzy akceptują wszelkie rozwiązania (w tym również brak porozumienia), które strony uważają za właściwe w ich sytuacji. Nie podejmują decyzji, nie oceniają składanych propozycji, lecz towarzyszą stronom w samodzielnym uzgodnieniu odpowiadających im ustaleń. Odpowiedzialność za rozwiązanie konfliktu oraz za kształt porozumienia spoczywa na stronach. Wymóg neutralności nie oznacza, że mediator rodzinny nie może mieć prywatnych poglądów dotyczących ostatecznego wyniku sporu (byłoby to wręcz niemożliwe). Neutralność oznacza natomiast, że mediator potrafi oddzielić swoje prywatne zapatrywania dotyczące wyników sporu od pragnień wyrażanych przez jego uczestników, i skoncentrować się na tym, jak pomóc stronom w samodzielnym podjęciu decyzji.
